Что означает аллага шокер
аллага шокер
1 Аллага ышанучан
2 Аллага ышанучы
3 Аллага тапшыру
4 Аллага тапшырып
5 Аллага шөкер
6 Аллага ышанмаучы
7 Аллага ышану
8 Алла
Алла хөкеме — бо́жий суд; суд бо́жий (госпо́дний); бо́жье правосу́дие
Алла җәзасы — бо́жья (небе́сная) ка́ра
Аллага ышан, үзең кымшан — (посл.) на бо́га наде́йся, но сам шевели́сь; на бо́га наде́йся, а сам не плоша́й; бо́г-то бог, да и сам не будь плох
йа Алла — о бо́же (мой); бо́же (мой); го́споди; о го́споди!
мәҗүси Аллалар — язы́ческие бо́ги
елга Алласы — речно́е божество́
ул театрның Алласы — он бог в теа́тре
Алла бабай — употр. верующими в речи для детей и в детской речи бо́женька, бог
Алла диген — (досл. скажи́ «бо́же») бо́га вспо́мни, про бо́га не забу́дь, над тобо́й бог ( т. е. не спеши решать, не торопись зарекаться) ; ≈≈ перекрести́сь, окрести́сь прост.
Алла иркенә (ихтыярына) тапшыру — поручи́ть во́ле бо́жьей; отда́ть (оста́вить) на произво́л судьбы́
Алла казасы — в разн. знач. бо́жья напа́сть (о природных бедствиях, болезнях и т. п.)
Алла каргаган (каһәрләгән) — прост. бо́гом про́клятый; отврати́тельный, никуда́ не го́дный, никуды́шный (погода, дорога) ; отврати́тельный, проти́вный; него́дный, дрянно́й (работа, профессия и т. п.)
Алла каршына (каршысына, хозурына, янына) бару — представа́ть/предста́ть пе́ред (го́сподом) бо́гом; явля́ться/яви́ться к (го́споду) бо́гу; предста́ть пред о́чи госпо́дни (го́спода бо́га); отправля́ться/отпра́виться к (го́споду) бо́гу
Алла каршына (каршысына, хозурына) китү — (у верующих либо ирон.) отправля́ться/отпра́виться к бо́гу (го́споду бо́гу); отдава́ть/отда́ть бо́гу ду́шу; преста́виться уст.
Алла кодрәте белән — бо́жьим про́мыслом, бо́жьей (госпо́дней) во́лей
Алла куәт (ярдәм) бирсен — бог по́мощь (по́мочь), бог в по́мощь; дай ( кому) бог по́мощи
Алла кулында — в бо́жьих (госпо́дних) рука́х
Алла кунагы — бо́жий гость (стра́нник); стра́нник бо́жий
Алла риза (разый) булсын — да благослови́т бог (госпо́дь) (кого) (ответное слово за милостыню, благодарение, помощь)
Алла сүгү — богоху́льствовать || богоху́льство
Алла сүгүче — богоху́льник
Алла төзүчелек — филос. богострои́тельство || богострои́тельский
Аллаһ әкбәр — Алла́х вели́к!
Алла шаһит — бог (госпо́дь, госпо́дь бог) свиде́тель (ви́дит)
Алла юлдаш булсын — ≈≈ с бо́гом
Алла язганы (язган) — (то), что (бо́гом) суждено́ (предопределено́); что бог (госпо́дь бог) дал (посла́л, ниспосла́л); судьба́
Аллага да (юк), бәндәгә дә юк — ≈≈ ни бо́гу све́чка, ни чёрту кочерга́
Алладан курык — бо́га (го́спода) побо́йся, побо́йся бо́га
Алланың (ачы) каһәре төшсен — будь про́клят; прокля́тие тебе́ (ему́)
Алланың бирмеш (тумыш, язмыш) (һәр) көне — ка́ждый бо́жий день
Алланың кашка тәкәсе түгел — ирон. не бо́жий а́гнец со звездо́й на лбу; не ба́рин (ба́рыня, ба́рышня)
Алла, аягыма бастылар! — ой, на́ ногу наступи́ли!
Алла, нинди тәмсез! — ой (ай), како́й невку́сный!
Алла, кызганды. — фу, пожале́л.
Алла, әллә кем булган! — поду́маешь, кем себя́ вообрази́л
9 Алла юлында йөрүче
10 ат
ат көтүе — табу́н лошаде́й (коне́й), ко́нский табу́н
ат заводы — ко́нный заво́д
ат базары — ко́нный база́р
менге ат — верхова́я ло́шадь
җигү аты — ездова́я ло́шадь
чабыш аты — скакова́я (бегова́я) ло́шадь
йөк аты — вью́чная (ломова́я) ло́шадь
ат кешнәве — лошади́ное ржа́нье
ат эзләре — следы́ лошади́ных копы́т
ат дирбиясе — ко́нская сбруя́
атка атланып бару — е́хать верхо́м на ло́шади
ат азгыны тайга иярә — (посл.) дурно́й конь к стригунка́м пристаёт ( т. е. дурной человек с недорослями якшается)
ат тартмый, солы тарта — (посл.) не ло́шадь (конь) везёт, а овёс
ат юк, арба юк, аннан кала бары да юк ирон.; шутл. — всего́ (реши́тельно ничего́) нет; ни коня́, ни теле́ги, ни всей про́чей у́пряжи; гол как соко́л
атны чыбыркы белән кума, солы белән ку — (посл.) не гони́ коня́ кнуто́м, а гони́ овсо́м ( т. е. корми его лучше, чтоб был резвым)
аттан ала да, кола да туа — ≈≈ в одно́ перо́ и пти́ца не роди́тся; от одно́й ма́тки, да не одни́ ребя́тки; в семье́ не без уро́да
ат аунаган җирдә төк кала — (посл.) где конь валя́ется, тут и шерсть остаётся; о́коло пе́чки нельзя́ не гре́ться
атым юк урамда, кайгым юк буранда ирон. — (посл.) моя́ ха́та с кра́ю; над на́ми не ка́плет; моё де́ло теля́чье
атын урлаткач, сараен (абзарын) бикләгән (ныгыткан) — (посл.) ≈≈ хвати́лся за ша́пку, когда́ головы́ не ста́ло (букв. за́пер сара́й, когда́ коня́ увели́)
атыңны Аллага тапшыр, дилбегәне үзең тот — (посл.) поручи́ коня́ Алла́ху, но правь сам ( т. е. действуй, рискуй с умом)
ат белән йөрү — ходи́ть (сходи́ть, сде́лать ход) конём
ат совхозы — конево́дческий совхо́з; конесовхо́з
ат фермасы — конево́дческая фе́рма; конефе́рма
ат белән чыпчык куу — ирон. ≈≈ гоня́ться с о́бухом за му́хой; стреля́ть из пу́шек по воробья́м (букв. гоня́ться на коне́ за воробья́ми)
ат җене кагылган (кеше) — лоша́дник, поме́шанный на лошадя́х (коня́х)
ат җигә башлау — заиме́ть (заводи́ть, завести́) ло́шадь (коня́), обзаводи́ться (обзавести́сь) ло́шадью (конём)
ат кебек таза — здоро́в как ло́шадь (бык); с лошади́ным здоро́вьем
ат белән дә, җәяү дә үтәрлек түгел — ни прое́хать (и), ни пройти́
аты олы, кабыргасы коры — посл.; ирон. назва́ние гро́мкое, а то́лку (смы́сла, содержа́ния и т.п.) (в чём-л.) ма́ло
11 инану
ул көннән-көн үзенә игътибарның кими баруына инана башлады — день ото дня́ она́ всё бо́лее убежда́лась, что внима́ние к ней уменьша́ется
үз фикеренең дөреслегенә инану — утверди́ться в свое́й правоте́
инанасы килү — хоте́ть (жела́ть) ве́рить
җиңеп чыгуга инану — быть уве́ренным в побе́де
аллага инану — ве́рить в бо́га
12 ни
ни булды? — что случи́лось?
ни кирәк сиңа тагын? — что ещё тебе́ на́до?
күңел бушлыгын ни белән булса да тутырырга кирәк иде — на́до бы́ло че́м-то запо́лнить душе́вную пустоту́
нидән башларга белмим — не зна́ю, с чего́ нача́ть
минем монда ни гаебем бар? — кака́я моя́ вина́ в э́том?
балаң авырмыйча гына үссә, ни бәхет! — е́сли ребёнок растёт не боле́я, како́е сча́стье!
ни чәчсәң, шуны урырсың — (посл.) что посе́ешь, то и пожнёшь
күңелендә (уенда) ни, телендә шул — (погов.) что на уме́, то и на языке́
өстәле-ние белән — вме́сте со столо́м
урындыгы-ние белән — вме́сте со сту́лом
ни пычагыма — на ко́й чёрт
ни чарадан бичара — во́лей-нево́лей, хо́чешь не хо́чешь
ни гомер узган — ско́лько вре́мени прошло́
ни тырышмасын, барыбер куып җитә алмый — как ни стара́ется, всё равно́ не дого́нит
туганы өчен кайгыртмыйча ни, кайгырта инде — как же не забо́тится о ро́дственнике, коне́чно, забо́тится
син күрсәткәч күрмичә ни, күрдем инде — как же не ви́деть, раз ты пока́зываешь, уви́дел
егылдым ди, егылмыйча ни — как же (как бы не так), сейча́с вот упаду́
еладым ди, еламый ни — как же, сейча́с вот и запла́чу
булса ни — ну и что (из э́того)
күрсә ни, күрсен — ну и пусть ви́дит
ни ары, ни бире — ни туда́, ни сюда́
ни алга, ни артка — ни наза́д, ни вперёд
ни уңга, ни сулга — ни впра́во, ни вле́во
ни аллага, ни муллага — ни бо́гу све́чка, ни чёрту кочерга́
ни он түгел, ни камыр түгел — ни ры́ба ни мя́со
13 сыгыну
аллага сыгыну — поклоня́ться бо́гу
башкалар көченә сыгыну — иска́ть защи́ту у други́х
ана канаты астына сыгыну — найти́ защи́ту под крыло́м ма́тери
14 сыену
анасына сыену — прильну́ть к ма́тери
җиргә сыену — прижа́ться к земле́
күкрәгенә сыену — прильну́ть к его́ груди́
бер-берсенә сыенып — прижима́ясь друг к дру́гу
почмакка сыену — приюти́ться в углу́
тыкрыкка сыенып утырган өй — приюти́вшийся в переу́лке до́мик
урман кочагына сыенып — приюти́вшись в лесу́
чатыр эченә сыену — укры́ться под шатро́м
мич артына сыену — спря́таться (укры́ться) за пе́чью
аллага сыену — прибе́гнуть к покрови́тельству бо́га
сыеныр урын тапмау (таба алмау) — не найти́ себе́ приста́нища
сыеныр урын юк — не́где (не́куда) го́лову приклони́ть (приткну́ть)
15 табыну
аллага табыну — поклоня́ться алла́ху
потка табыну — поклоня́ться и́долу
кызларга табыну — увлека́ться де́вушками, влюбля́ться в де́вушек
16 тәвәккәлләү
тәвәккәлләгән тау кичкән, уйлаган уйда үлгән — (посл.) прояви́вший риско́ванность одоле́л го́ру, сомнева́вшийся у́мер в доли́не
аллага тәвәккәлләп — дове́рившись бо́гу
17 тел кату
аллага тел кату — ропта́ть на бо́га
ата-анага тел катмыйлар аны — нельзя́ осужда́ть роди́телей; неприли́чно пререка́ться с роди́телями
18 хода
атны ходага тапшыр, дилбегәне үзең тот — (посл.) на бо́га наде́йся, а сам не плоша́й (букв. ло́шадь переда́й во́ле бо́га, а вожжа́ми управля́й сам)
я хода, и-и ходаем! — о го́споди, бо́же мой, бог ты мой! (восклицание, выражающее испуг, изумление, восхищение, сожаление и т. п.)
хода кушса (кушып бирсә, боерса) — см. Алла боерса
аллага+шокер
21 шөкер
тәңрегә мең шөкерләр булсын — ты́сяча благода́рностей всевы́шнему (бо́гу)
шөкер, кайтып та җиттек — сла́ва бо́гу, прие́хали
22 шөкерана итү
азга шөкерана итү — дово́льствоваться ма́лым
аллага шөкерана кылу — возблагодари́ть бо́га
23 ышанмаучы
аллага ыша́нмаучы — не ве́рующий в бо́га
24 ышану
җиңүгә ышану — ве́рить в побе́ду
сәламәтләнүгә ышану — ве́рить в выздоровле́ние
бер-береңә ышану — доверя́ть друг дру́гу; взаи́мное дове́рие
чын күңелдән ышану — ве́рить всей душо́й
ышанып сер сөйләү — дове́рить та́йну
аллага ышану — ве́рить в бо́га
кара ышану — слепа́я ве́ра
хорафатларга ышану — ве́рить в суеве́рия
ышанма кеше сүзенә, ышану күзеңә — не верь чужи́м слова́м, верь свои́м глаза́м
тәҗрибәгә ышану — доверя́ться о́пыту
үз көчеңә артык ышану — изли́шне полага́ться на свои́ си́лы
сукырларча ышану — сле́по ве́рить (доверя́ть); сле́по доверя́ться (полага́ться, упова́ть) || слепа́я ве́ра, слепо́е дове́рие
үз тәҗрибәңдә күреп ышану — убеди́ться на со́бственном о́пыте
ышанып эш итү — де́йствовать наверняка́
ышанып сөйләү — говори́ть убеждённо
ышанып карау — относи́ться довери́тельно
ышануымча, ышануыбызча — по моему́ (на́шему) убежде́нию
25 ышанучы
үз сәләтенә ышанучы — убеждённый в свои́х спосо́бностях
аллага ышанучы — ве́рующий в бо́га
имеш-мимешләргә ышанучылар — ве́рящие в слу́хи
аллага шокер
1 Аллага ышанучан
2 Аллага ышанучы
3 Аллага тапшыру
4 Аллага тапшырып
5 Аллага шөкер
6 Аллага ышанмаучы
7 Аллага ышану
8 шокер
9 Stunstick
10 shocker
11 sound shocker
12 stunning device
13 umbrella shocker
14 שוֹקֶר (חַשמַלִי) ז’
15 שוקרים
16 Алла
Алла хөкеме — бо́жий суд; суд бо́жий (госпо́дний); бо́жье правосу́дие
Алла җәзасы — бо́жья (небе́сная) ка́ра
Аллага ышан, үзең кымшан — (посл.) на бо́га наде́йся, но сам шевели́сь; на бо́га наде́йся, а сам не плоша́й; бо́г-то бог, да и сам не будь плох
йа Алла — о бо́же (мой); бо́же (мой); го́споди; о го́споди!
мәҗүси Аллалар — язы́ческие бо́ги
елга Алласы — речно́е божество́
ул театрның Алласы — он бог в теа́тре
Алла бабай — употр. верующими в речи для детей и в детской речи бо́женька, бог
Алла диген — (досл. скажи́ «бо́же») бо́га вспо́мни, про бо́га не забу́дь, над тобо́й бог ( т. е. не спеши решать, не торопись зарекаться) ; ≈≈ перекрести́сь, окрести́сь прост.
Алла иркенә (ихтыярына) тапшыру — поручи́ть во́ле бо́жьей; отда́ть (оста́вить) на произво́л судьбы́
Алла казасы — в разн. знач. бо́жья напа́сть (о природных бедствиях, болезнях и т. п.)
Алла каргаган (каһәрләгән) — прост. бо́гом про́клятый; отврати́тельный, никуда́ не го́дный, никуды́шный (погода, дорога) ; отврати́тельный, проти́вный; него́дный, дрянно́й (работа, профессия и т. п.)
Алла каршына (каршысына, хозурына, янына) бару — представа́ть/предста́ть пе́ред (го́сподом) бо́гом; явля́ться/яви́ться к (го́споду) бо́гу; предста́ть пред о́чи госпо́дни (го́спода бо́га); отправля́ться/отпра́виться к (го́споду) бо́гу
Алла каршына (каршысына, хозурына) китү — (у верующих либо ирон.) отправля́ться/отпра́виться к бо́гу (го́споду бо́гу); отдава́ть/отда́ть бо́гу ду́шу; преста́виться уст.
Алла кодрәте белән — бо́жьим про́мыслом, бо́жьей (госпо́дней) во́лей
Алла куәт (ярдәм) бирсен — бог по́мощь (по́мочь), бог в по́мощь; дай ( кому) бог по́мощи
Алла кулында — в бо́жьих (госпо́дних) рука́х
Алла кунагы — бо́жий гость (стра́нник); стра́нник бо́жий
Алла риза (разый) булсын — да благослови́т бог (госпо́дь) (кого) (ответное слово за милостыню, благодарение, помощь)
Алла сүгү — богоху́льствовать || богоху́льство
Алла сүгүче — богоху́льник
Алла төзүчелек — филос. богострои́тельство || богострои́тельский
Аллаһ әкбәр — Алла́х вели́к!
Алла шаһит — бог (госпо́дь, госпо́дь бог) свиде́тель (ви́дит)
Алла юлдаш булсын — ≈≈ с бо́гом
Алла язганы (язган) — (то), что (бо́гом) суждено́ (предопределено́); что бог (госпо́дь бог) дал (посла́л, ниспосла́л); судьба́
Аллага да (юк), бәндәгә дә юк — ≈≈ ни бо́гу све́чка, ни чёрту кочерга́
Алладан курык — бо́га (го́спода) побо́йся, побо́йся бо́га
Алланың (ачы) каһәре төшсен — будь про́клят; прокля́тие тебе́ (ему́)
Алланың бирмеш (тумыш, язмыш) (һәр) көне — ка́ждый бо́жий день
Алланың кашка тәкәсе түгел — ирон. не бо́жий а́гнец со звездо́й на лбу; не ба́рин (ба́рыня, ба́рышня)
Алла, аягыма бастылар! — ой, на́ ногу наступи́ли!
Алла, нинди тәмсез! — ой (ай), како́й невку́сный!
Алла, кызганды. — фу, пожале́л.
Алла, әллә кем булган! — поду́маешь, кем себя́ вообрази́л
17 Алла юлында йөрүче
18 ат
ат көтүе — табу́н лошаде́й (коне́й), ко́нский табу́н
ат заводы — ко́нный заво́д
ат базары — ко́нный база́р
менге ат — верхова́я ло́шадь
җигү аты — ездова́я ло́шадь
чабыш аты — скакова́я (бегова́я) ло́шадь
йөк аты — вью́чная (ломова́я) ло́шадь
ат кешнәве — лошади́ное ржа́нье
ат эзләре — следы́ лошади́ных копы́т
ат дирбиясе — ко́нская сбруя́
атка атланып бару — е́хать верхо́м на ло́шади
ат азгыны тайга иярә — (посл.) дурно́й конь к стригунка́м пристаёт ( т. е. дурной человек с недорослями якшается)
ат тартмый, солы тарта — (посл.) не ло́шадь (конь) везёт, а овёс
ат юк, арба юк, аннан кала бары да юк ирон.; шутл. — всего́ (реши́тельно ничего́) нет; ни коня́, ни теле́ги, ни всей про́чей у́пряжи; гол как соко́л
атны чыбыркы белән кума, солы белән ку — (посл.) не гони́ коня́ кнуто́м, а гони́ овсо́м ( т. е. корми его лучше, чтоб был резвым)
аттан ала да, кола да туа — ≈≈ в одно́ перо́ и пти́ца не роди́тся; от одно́й ма́тки, да не одни́ ребя́тки; в семье́ не без уро́да
ат аунаган җирдә төк кала — (посл.) где конь валя́ется, тут и шерсть остаётся; о́коло пе́чки нельзя́ не гре́ться
атым юк урамда, кайгым юк буранда ирон. — (посл.) моя́ ха́та с кра́ю; над на́ми не ка́плет; моё де́ло теля́чье
атын урлаткач, сараен (абзарын) бикләгән (ныгыткан) — (посл.) ≈≈ хвати́лся за ша́пку, когда́ головы́ не ста́ло (букв. за́пер сара́й, когда́ коня́ увели́)
атыңны Аллага тапшыр, дилбегәне үзең тот — (посл.) поручи́ коня́ Алла́ху, но правь сам ( т. е. действуй, рискуй с умом)
ат белән йөрү — ходи́ть (сходи́ть, сде́лать ход) конём
ат совхозы — конево́дческий совхо́з; конесовхо́з
ат фермасы — конево́дческая фе́рма; конефе́рма
ат белән чыпчык куу — ирон. ≈≈ гоня́ться с о́бухом за му́хой; стреля́ть из пу́шек по воробья́м (букв. гоня́ться на коне́ за воробья́ми)
ат җене кагылган (кеше) — лоша́дник, поме́шанный на лошадя́х (коня́х)
ат җигә башлау — заиме́ть (заводи́ть, завести́) ло́шадь (коня́), обзаводи́ться (обзавести́сь) ло́шадью (конём)
ат кебек таза — здоро́в как ло́шадь (бык); с лошади́ным здоро́вьем
ат белән дә, җәяү дә үтәрлек түгел — ни прое́хать (и), ни пройти́
аты олы, кабыргасы коры — посл.; ирон. назва́ние гро́мкое, а то́лку (смы́сла, содержа́ния и т.п.) (в чём-л.) ма́ло
19 инану
ул көннән-көн үзенә игътибарның кими баруына инана башлады — день ото дня́ она́ всё бо́лее убежда́лась, что внима́ние к ней уменьша́ется
үз фикеренең дөреслегенә инану — утверди́ться в свое́й правоте́
инанасы килү — хоте́ть (жела́ть) ве́рить
җиңеп чыгуга инану — быть уве́ренным в побе́де
аллага инану — ве́рить в бо́га
20 ни
ни булды? — что случи́лось?
ни кирәк сиңа тагын? — что ещё тебе́ на́до?
күңел бушлыгын ни белән булса да тутырырга кирәк иде — на́до бы́ло че́м-то запо́лнить душе́вную пустоту́
нидән башларга белмим — не зна́ю, с чего́ нача́ть
минем монда ни гаебем бар? — кака́я моя́ вина́ в э́том?
балаң авырмыйча гына үссә, ни бәхет! — е́сли ребёнок растёт не боле́я, како́е сча́стье!
ни чәчсәң, шуны урырсың — (посл.) что посе́ешь, то и пожнёшь
күңелендә (уенда) ни, телендә шул — (погов.) что на уме́, то и на языке́
өстәле-ние белән — вме́сте со столо́м
урындыгы-ние белән — вме́сте со сту́лом
ни пычагыма — на ко́й чёрт
ни чарадан бичара — во́лей-нево́лей, хо́чешь не хо́чешь
ни гомер узган — ско́лько вре́мени прошло́
ни тырышмасын, барыбер куып җитә алмый — как ни стара́ется, всё равно́ не дого́нит
туганы өчен кайгыртмыйча ни, кайгырта инде — как же не забо́тится о ро́дственнике, коне́чно, забо́тится
син күрсәткәч күрмичә ни, күрдем инде — как же не ви́деть, раз ты пока́зываешь, уви́дел
егылдым ди, егылмыйча ни — как же (как бы не так), сейча́с вот упаду́
еладым ди, еламый ни — как же, сейча́с вот и запла́чу
булса ни — ну и что (из э́того)
күрсә ни, күрсен — ну и пусть ви́дит
ни ары, ни бире — ни туда́, ни сюда́
ни алга, ни артка — ни наза́д, ни вперёд
ни уңга, ни сулга — ни впра́во, ни вле́во
ни аллага, ни муллага — ни бо́гу све́чка, ни чёрту кочерга́
ни он түгел, ни камыр түгел — ни ры́ба ни мя́со
Бәхеттә-нигъмәттә яшисең килсә, шөкер ит
Иртән уянып күземне ачуга, Аллага шөкер, бүген дә исән-сау йоклап тордым, дип, күңелемнән Ходайга рәхмәт укыйм. Өстәл яныннан киткәндә, ашарга ризыгым булганга шөкер итәм. Эшкә барганда, көннең матурлыгына сокланып, күбәләк-күбәләк яуган карларга, март кояшына карап, әле ярый шушы гүзәллекне күрергә күзләрем, шушы карны шыгырдатып йөрергә аякларым, үземә ошаган, күңелемә якын эшем, шул эшкә йөрергә сәламәтлегем бар дип, үз хәләл көчем белән эшләп тапкан акчам булганга сөенеп, көненә әллә ничә тапкыр Аллага рәхмәтләр укыйм. Аңардан әллә ни зур акчалар да, чәшке туннар да, кыйммәтле машиналар да өмет итмим, булганына да мең кат шөкер, алга таба да Ходаем ризыктан, эшемнән, саулыгымнан аермаса иде дип телим.
Кызганыч, Аллаһының шушы бушка биргән нигъмәтләрен кайберәүләр танымый, дөнья куып, байлык артыннан чабып, берәр бәхетсезлеккә очрагач, сәламәтлеген югалткач кына Аллаһны искә төшерә. Үзегез дә сынап караганыгыз бардыр, теге җитми, бу кирәк дип гел азсынабыз, акча җитми дип зарланышабыз, аз гына тешебез сызлап куйса да, күзебезгә бернәрсә күренми, ничек тә шушы сызлаудан котыласы иде дибез. Бу вакытта инде акчаның азлыгы да, берәүләр сыман ял итәргә бара алмау, беркөнне генә кибеттә күреп кайткан матур туфли алу кайгысы да калмый. Тизрәк сәламәтләнеп, элеккечә тыныч күңел белән яшисе килә башлый. Ә менә шул күңел тынычлыгының да Аллаһыдан икәнен уйлап та карамыйбыз. Шөкер кылуның, рәхмәтле булуның нинди көчкә ия булуы турында без «Кол Шәриф» мәчете имам хатибы Рөстәм хәзрәт Бакировтан сораштык:
– Рөстәм хәзрәт, шөкер кылып яшәмәгән өчен безне нәрсә көтә?
– Аллаһы Сөбханалла вә Тәгалә Коръәндәге «Ниса» сүрәсенең 147 нче аятендә: «Ий мөэминнәр! Әгәр чын ышанып Коръән белән гамәл кылсагыз, минем нигъмәтләргә шөкер итсәгез, Аллаһы Тәгалә сезне газапламас», – ди. Ә Аның газабы бик каты булачак. Ул бу дөньяда да, ахирәттә дә булырга мөмкин. Без – мөэминнәр – бу дөньяда да сау-сәламәт буласыбыз, бәхеттә-нигъмәттә яшисебез килә. Ахирәттә дә җәннәткә өмет итәбез. Менә шуның икесенә дә ирешү өчен без Аллаһы Тәгалә нигъмәтләренә шөкер итеп яшәргә тиешбез. Шөкер итсәк, Ул безгә биргән нигъмәтләрне кире алмас, аны арттырып та кайтарыр. Нигъмәтләр дигәндә без иң элек барыбыз өчен дә иң кадерле байлык – сәламәтлекне күз уңында тотабыз. Аллаһ кушканча яшәсәк, Ул безгә үзенең нигъмәтен – сәламәтлекне калдырам, ди. Әйтик, тәмәке тарту исламда мәкрух гамәл санала, ягъни дин буенча ул тыелган. Тәмәке тарткан кешенең үпкәсенә зарар килүен һәркем белә. Хәмер эчемлекләр эчү бөергә, акылга зыян китерә. Шул рәвешле Аллаһы Тәгалә кире үз нигъмәтен ала. «Зүмәр» сүрәсенең 7 нче аятендә «Әгәр Аңа гыйбадәт кылып шөкер итсәгез, Ул эшегездән риза булыр» диелә.
– Аллаһының ризалыгына ирешсәм иде, дигәннәрен ишеткән бар, бу очракта күз алдында нәрсә тотыла?
– Кеше өчен иң зур бәхет – Аллаһының ризалыгын алу. Шуңа күрә «Аллаһүммә әнтә мәксуди вә ризаүкә мәтлүби», ягъни «Әй Раббым, Син минем максатым, минем иң теләгәнем Синең ризалыгың» дип дога кылабыз. Бер галимнән сораганнар бит: «Синең алдыңда ике ишек булса, кайсын сайлар идең – мәчетнекенме, җәннәтнекенме?» – дип. Бер караганда, ул җәннәткә дип әйтер кебек. Җәһәннәмнән куркабыз, намаз укып, ураза тотып, җәннәткә керер өчен яшибез бит. Ә галим, мәчеткә керер идем, чөнки минем максатым Аллаһы Тәгалә, дигән. Мәчет – Аллаһ йорты, ә җәннәт – мөселманнар йорты. Мәчеткә кергәч, җәннәтенә дә керәм. Аллаһ белән дуслашсам, минем урыным җәннәттә була, ди ул. Безнең дә иң беренче максат – Аллаһның ризалыгына омтылырга тиешбез. Ә инде Аллаһ ризалыгы ул – җәннәт, иншалла, урыныбыз шунда булыр.
– Аллаһның рәхмәте гомуми һәм шәхси була дию нәрсәне аңлата?
Аллаһ рәхмәте, сез әйткәнчә, ике төрле. Әйтик, кояш, һава, ай, йолдыз, ризык, тормыш – бу гомуми нигъмәтләр. Әмма, Имам әл-Газали әйткәнчә, күпләр Аллаһның бу нигъмәтләрен күрә һәм аңлый алмый. Шәхси рәхмәткә йорт, машина, дәрәҗәле эш һ.б. керә. Ә моның исә Алла рәхмәте икәнен таныйлар. Ләкин тормышта икесен дә күрә белергә кирәк, шуларны күрә белмәгәнгә тормышларыбыз авырая да инде. Без аны үзебез авырайтабыз. Бүгенге көндә күп кеше иртән тора да эшкә чаба. Эшкә чыгып киткәнче, Аллага шөкер, бүген дә исән-сау тордым, күзем ачылды, аягыма баса алдым, ашарга ризыгым, аны эшкәртергә сәламәтлегем бар дип рәхмәт әйтергә тиешбез. Бер галим елап утыручы кеше яныннан үтеп бара икән. Галим аңардан, нишләп елыйсың, дип сораган. Тегесе: «Мин бигрәк бәхетсез инде. Менә бөтен кеше атта йөри, ягъни, хәзергечә әйтсәк, бөтен кеше машинада йөри, ә минем ул юк. Бөтен кеше чит авылны, ягъни, безнеңчә, чит илне күргәне бар, минем юк. Шуңа үземне-үзем кызганып елап утырам», – дигән. Галим моңа каршы: «И кардәшем, син Аллаһның гомуми рәхмәтен күрә бел инде. Аягың йөри, күзең күрә, сәламәтлегең бар. Тагын нәрсә кирәк сиңа?» – ди. Теләсәң, мин сине баета да алам: фәлән танышым аксак, аңа аяк кирәк, аягыңны сат, дип тә карый галим, әмма тегесе ризалашмый. Бер дустым сукыр, аңа синең күзеңне сатыйк, ди. Анысына да ризалашмый. Тагын берәүгә бөер кирәк, бөереңне сат, ди. Теге тагын, юк, ди. «Менә Аллаһ бушка биргән нигъмәтләреңне бер дә сатасың килми. Кемнең аягы юк, кемдер телсез, кемдер сукыр йә ятим, ә синең барысы да бар. Ничек инде шул хәлеңдә дә елап-зарланып утырасың. Син бит иң бай кеше», – ди. Менә шушы сүзләрдән гыйбрәт алсак иде. Бүгенге көндә, шөкер, сугыш, ачлык юк. Аллага шөкер, эшебез, яшәргә урыныбыз, динебез, мәчетебез, туган телебез, милләтебез бар. Шулардан канәгать булып яшик.